جلسه ی امتحان به خودی خود باعث ایجاد اضطراب و استرس در فرد میشود. یعنی حتی اگر فردی به طور کامل بر مطالب مسلط باشد امتحان میتواند باعث ایجاد تشویش در وی شود. بنابراین نمیشود آزمون نهایی را معیاری بر سطح درک علمی و پیشرفت تحصیلی دانش اموزان در نظر گرفت. در همین راستا فعالیت ها و نمراتی که دانش آموزان در طول سال طی پرسش های شفاهی و کلاسی کسب کرده است با عنوان نمره مستمر در نظر گرفته میشود. ممکن است این سوال برای شما بوجود بیاید که نمره ی مستمر چگونه محاسبه میشود؟ بنابراین در این مقاله سعی کردیم درباره ی نمره ی مستمر اطلاعاتی در اختیار شما قرار دهیم.
نمره ی مستمر که در واقع میانگین نمراتی میباشد که دانش آموز در طول سال کسب کرده است. نمره ی مستمر بیشتر بر سطح درک و یادگیری دانش آموزان تمرکز دارد و تمامی فعالیت ها و پیشرفت هایی که انش آموز در طول سال داشته است را مد نظر قرار میدهد. از سوی دیگر اینکه بین اموخته ها و آزمون اگر فاصله ی بسیار زیادی بیفتد ممکن است مطالب فراموش شود بنابراین در بازه های زمانی مختلف نیازمند یک پرسش و یاد آوری و یا فعالیت مربوط به آموزه ها میباشد. در ادامه طی آزمون های خرد کلاسی و یا فعالیت های صورت گرفته معلم میتواند سطح یادگیری دانش آموزان را مورد ارزیابی قرار دهد و این میتواند پاسخی برای پرسش اینکه نمره ی مستمر چگونه محاسبه میشود باشد.
این موضوع که امتحان از دیرباز یک امر پر استرس و پر تشویش به حساب می آید غیر قابل انکار است. ولی به هرجهت یک آزمون نهایی برای سنجش میزان یادگیری نیاز است. اما اینکه این آزمون ها چگونه و به چه نحوی برگزار شود تحت حیطه ی عرصه ی آموزشی قرار دارد. گاها ممکن است این سوال بوجود بیاید چرا به جای امتحان راهکار دیگری معرفی نمیشود؟
در جواب این سوال باید گفت انتخاب روشی جدید بر عهده ی سیاستگذاران آموزشی میباشد. ولی امروزه فعلا هیچ راهکار جدید دیگری برای سنجش میزان یادگیری نهایی غیر از امتحان وجود ندارد.
برای بسیاری از افراد وقتی این سوال پیش بیاید که نمره مستمر چگونه محاسبه میشود میتوان اینگونه توضیح داد که نمره دهی خام نمیتواند فرآیند ارزشیابی مستمر را به طور کامل بیان کند. چرا که اصلی ترین بعد نمرات مستمر تعیین سطح تحصیلی و پیشرفت هایی است که دانش آموز در طول سال تحصیلی داشته است. با توجه به این مسئله میبینیم اینکه برای نمره ی مستمر یک نمره خام در نظر بگیریم کاری بیهوده است. درواقع میتوان اینطور در نظر گرفت که نمره ی مستمر نشان دهنده ی رقابت فرد با خودش است نه دیگر همکلاسیانش.
طبق نظریه قضاوت کمی هیچ نمره ی مستمری برای درج در کارنامه نباید ایجاد شود. یعنی اینکه نمرات دانش آموزان جمع زده و میانگین گرفته نشود، بلکه اگر ارزش یابی معلم نشان از رشد دانش آموز دارد، آخرین قضاوت خود را که طبیعتاً بهترین آن هاست، ملاک قضاوت قرار دهد و در صورتی که مشاهدات وی روند مشخصی را در پیشرفت دانش آموز نشان نمی دهد، بر اساس میانگین ارزش یابی های کیفی خود قضاوت کند. قضاوت کمی را میتوان بر اساس دو نمره محاسبه کرد:
در این نوع ارزشیابی هیچ دانش آموزی رد نمیشود. این نمره نتیجه ی چهار نمره ی دانش آموز میباشد:
نکته: در این روش دانش آموزی که در پایین ترین سطح قرار بگیرد مردود به حساب نمی آید بلکه در رده ی (در ابتدای یادگیری) قرار میگیرد
با در نظر گرفتن این موضوع برای معیار های سنجش از واژه های:
عالی: مهارتها و نگرشها (عملکرد مورد انتظار) در حد عالی و پیشرفته مشاهده میشود.
بسیار خوب: عملکردهای مورد انتظار، در حد قابل قبول و مناسب مشاهده میشوند.
خوب: عملکردهای مورد انتظار رضایت بخش هستند.
متوسط: عملکردهای مورد انتظار نیازمند دقت و توجه بیشتری هستند.
ضعیف: عملکردهای مورد انتظار مشاهده نمی شوند.